Draagzak = vrijheid

Toen ik 12 jaar geleden moeder werd, was mijn idee van ouderschap het praktische met het aangename combineren. Dit was vooral zo op het vlak van mijn baby vervoeren. Ik merkte dat ik er soms moeite mee had om m'n huilende baby neer te leggen in de kinderwagen terwijl ze eigenlijk in mijn armen wou liggen om haar slaap te kunnen vatten of mama-honger te stillen, op een moment dat zij buiten was en een heleboel indrukken op deed.

Buiten dat vond ik het vaak ook een "gedoe", met zo'n bijna hydraulisch aangestuurde, moderne-met-zwenkwiel-uitgeruste kinderwagen op pad te gaan. Veel toeters en bellen, want; alles voor je kind. Maar toch telkens geconfronteerd worden met te smalle poortjes, geen handen vrij hebben. Met je handen in het haar zitten wanneer je een overvolle tram/bus/metro ziet, waarin je met dat gigantische ding niet meer past en je daardoor niet kunt reizen. 

Mijn situatie vroeg om andere maatregelen. Als city girl, wonende in een appartement met veel trappen en weinig bergruimte had ik een oplossing nodig die zo ruimtebesparend mogelijk, maar belangrijker nog; het moest veel vrijheid bieden om mijn baby bij me te kunnen houden.

Voor mij was dat het dragen. Ik weet nog dat ik vastberaden naar de winkel ging om daar te kiezen voor een eerste de beste draagzak, met een schattige Winnie de Pooh beer erop. Pooh Beer, altijd goed, dacht ik toen nog. Eigenlijk had ik nog geen echt besef van de verschillende manieren van dragen. Dat vergeef ik mezelf wel, ik was immers nog heel jong. De vraag of het ergonomisch was voor mijn baby was nog niet in me opgekomen. Ik denk dat dat voor vele andere mama's en papa's geldt wiens idee "je baby gewoon lekker dichtbij je kunnen houden" is, het verder verdiepen in welk systeem handig en ergonomisch is komt soms niet, of pas veel later.

Draagdoek = vrijheid in het kwadraat

Dat later was bij mij 7 jaar later, toen ik voor de 2e keer zwanger was. Ik was zwanger van mijn 2e dochtertje en had een wat beter idee van hoe ik mijn moederschap wilde bepalen, gebaseerd op mijn ervaring met het dragen. Dit keer wilde ik leren dragen met een doek. Dat leek me zo natuurlijk, een baby om je heen gewikkeld in een zacht stoffen huls. Ja, dat leek me wel wat. Dus deed ik research op Google op dat vlak en kwam al snel uit bij een mooie draagdoek. It was love at first site (gnagna).

Veel deskundig advies, om te helpen met je keuze op het gebied van dragen. Na het besteld te hebben ging ik flink aan de slag met leren knopen. Gedreven als ik was las ik  het boekje met de duidelijk meegestuurde instructies (met foto's, geweldig!).  Na poging 6 had ik door hoe ik binnen 5 minuutjes startklaar was en met mijn baby overal en nergens kon zijn, mijn handen vrij kon hebben, niet afhankelijk te zijn van andermans hulp wanneer ik met een trein of op de trap moest. Gewoon lekker de touwtjes in eigen handen hebben en mijn baby fijn tegen me aan kunnen houden als ze slaap had, of mama-honger. We genoten beiden, het bracht ons zoveel; rust en vrijheid. 

Nu inmiddels met een gezin van 5 kinderen, zou ik niet weten wat ik zonder de draagdoek of draagzak zou moeten in mijn leven. Echt niet. Het heeft zoveel bijgedragen aan de mate waarin mijn kindjes en ik onszelf gelukkig voelen. Om ze zo dichtbij me te kunnen houden, dicht tegen mijn hart. Handen vrij. Heerlijk.

En terwijl ik dit typ voel ik een glimlach en knijp ik mijn handen dicht. 

Liefs,

Stephanie, moeder van 5. 

Lees ook mijn andereblog met alle voordelen van een draagzak en draagdoek op een rijtje. Kijk ook eens op de site van La Leche League.

Benieuwd welke babydrager voor jou geschikt is?